θοιρακωτός

-ή, -ό [θώρακας]

1. αυτός που έχει επενδυθεί με θώρακα, θωρακισμένος, θωρακοφόρος

2. ναυτ. το ουδ. ως ουσ. το θωρακωτό

α) πλοίο τού οποίου οι ιστοί ήταν εφοδιασμένοι με θωράκια, κν. κοφάδο

β) θωρηκτό*.